Hoe werkt de Troostdichter

Stichting Troosthuisje verwezenlijkt haar doel via een nieuwe kunstvorm: een Troostdichter biedt dichtkunst aan vanuit een Troosthuisje, en is daarmee sociaal verbindend element voor ieder medemens.

Een Troosthuisje is een kleine, intieme, anonieme en vrij toegankelijke ruimte waar de Troostdichter (hij of zij die de gedichten schrijft en aanbiedt) een luisterend oor biedt.

Bovendien kan de stichting projecten starten die troost bieden en hiermee zorgen voor uitbreiding van haar netwerk, zelforganisatie, leefbaarheid en positieve publieke beeldvorming. Troosthuisjes en -projecten vormen een wezenlijke bijdrage aan het verbeteren van de kwaliteit van de samenleving en daardoor wellicht aan minder ‘verwarde personen’ op straat. De stichting heeft geen winstoogmerk.

Troostdichter Boudewijn Betzema luistert, geeft pure aandacht aan ieder die er behoefte aan heeft. Als je wil, ontvang je een troostgedicht. Zo verbindt hij het sociale met kunst. Hij zet zich in om basale behoeften als aandacht en leefbaarheid in de samenleving niet te laten verdwijnen. Hij doet dit voor niets.

Boudewijn vervult deze taak sinds 2016, ontstaan uit de behoefte de sterk verhardende samenleving te verzachten via compassie en empathie.

Om de kosten van de stichting te dekken zoekt de stichting naar inkomsten. Enerzijds zijn er inkomsten door donaties van personen die het werk van de stichting belangrijk vinden. Anderzijds zoekt de stichting actief naar subsidies. Ook genereert de stichting inkomsten uit de verkoop van gedichten en het geven van lezingen.

De penningmeester beheert het geld van de stichting. Conform de statuten maakt hij jaarlijks verslag van de inkomsten en uitgaven en stelt hij jaarlijks een begroting op.
Besluiten over uitgaven  neemt het bestuur. De leden ontvangen geen vergoeding voor hun bestuurstaken. De Troostdichter, tevens bestuurslid, kan een dagelijkse vergoeding ontvangen van ten hoogste € 50 voor de dagen dat hij zich als troostdichter inzet.